vrijdag 28 mei 2010

Het einde in zicht

Kwam er vandaag achter dat er nog maar 11 werkdagen resterend zijn bij CGCE. Het begint nu dus wel op een einde te komen, waar alles nog afgerond moet worden. Heb vandaag nuttige feedback gehad van stefan via skype. Hiermee kan ik weer even vooruit met verslag en een paar ontwerp onderdelen.

De opdracht loop op zich wel goed en ben nu bezit met het afronden. Het ontwerp is nu definitief en ga hier dan technisch tekeningen van maken. Tegelijk bezig met renderen, verslag verbeteren en kostprijs. Begin volgende week komt (hopelijk!!!) het model terug incl. elektronica. dan kan ik deze testen met gebruikers en naar Nederland sturen. Dan is deze hopelijk toptijd in Nederland voor de eindpresentatie.

Het leven bestaat hier nu uit veel werken en werken. Daarna eten en lekker thuis chillen achter de computer. tijd voor een filmpje is er haast dan niet, alhoewel ik er vanavond nog maar eentje ga proberen te kijken.

Gisteren zijn we nog met Jan de duister wezen eten bij een chicken roll place. een soort van tacos, gevuld met kip en andere dingen(vanalles) Was super lekker. Daarna zijn we met de indische vrienden van Jan een biertje gaan drinken in een restaurant(kroegen kennen ze hier niet). T was echt super lachen, ze spraken perfect engels. een paar werkten bij TATA, en eentje was een chef gearbox bij John Deere, waar ze zo'n 200 trekker per dag de lopende band afdraaien. Al gauw werden het al wat meer biertjes en waren we niet voor half 2 thuis. Wie weet dat we nog een keer gaan chillen.

De trip door india begint zijn eerst vorm te krijgen. Ik heb nu een vliegticket en een stukje treinticket. Ik heb twee doelen om te doen gedurende mijn trip: namelijk overnachten in de woestijn met een kamelen trip. Verder wil ik Mountainbiken in noord India, door de Himalaya. verder wil ik proberen om te kunnen couch surfen. lijkt me tof om lekker lokaal te gaan.

Ik vertrek 11 juni naar de woestijnstad jodhpur. daar blijf ik 3 dagen en ga door naar Delhi. vanuit daar neem ik bus of trein naar de Himalaya en blijf ik 4 dagen in Rikaresh. Daarna 1 dagie in Delhi en terug vliegen naar Pune. Dan de 23e naar Mumbai waar ik vervolgens de 24e in Nederland hoop aan te komen!


donderdag 20 mei 2010

One second of fame!

Jaja, daar is tie dan! de commercial is eindelijk op tv geweest en staat nu ook op internet. De Mexicaanse gitaar virtuoos is zichtbaar in de achtergrond, het publiek aan het vermaken!

wel zichtbaar voor 1 seconde bij de 30e seconde van het filmpje! zie hier ook de link.


en hier de making of:

In Nederland verwacht ik nu een warm welkom, nu ik hier in India een rijzende ster ben :D

zondag 16 mei 2010

kort fotoverslag Mahabaleshwar

Zaterdag en zondag zijn joost en ik met de scooter naar Mahabaleshwar gereden. een oord hoog in de bergen, meer bestemd voor de Indische toerist. de trip was echt super en we hebben echt toffe dingen kunnen doen. hier een kort verslag in fotovorm:

Ons vervoersmiddel


Markt




Ja duh!!


men verkoopt hier veel siroop


Paragliden

dat is leuk!

Wat mooi :D




woensdag 12 mei 2010

een Minder normale dag in India

Het was maandag, begin van de week en klaar om weer op werk aan de slag te gaan. Uitgerust naar bed en de wekker zetten om 8uur; dan kan ik nog ontbijten en douchen. De dag liep toch stukken anders dan verwacht...

S'nachts word ik half wakker van een doffe dreun. ik dacht: gebeurt wel vaker hier, dus niks bijzonders. Ongeveer gelijk daarna hoor ik joost roepen: SHIT, THIS IS NOT GOOD! ik kom slaperig uit bed. Ligt Daniel bewusteloos bij de wasmachine. Hij is uitgegleden over een plas water die ontstaan is door een kraan die niet dichtgedraaid was. Joost en ik proberen hem wakker te maken, en na een halve minuut komt hij bij. Het is zo rond 6 uur 's nachts, de tijd dat het water meestal aan gaat.

Daniel is heel wazig en later moet hij kotsen. als we hem vragen of hij iets weet van de film van gisteren, weet hij niks. Dit was geen goed teken en heb andere Daniel gebeld voor een ambulance. Hij belde er een, en deze kwam dan na ongeveer 20 min, rond half 8. Kleding aan en in de ambulance, waar ik meeging voor assistentie.

Met volle sirenes naar het ziekenhuis in Pune. De rit is nog nooit zo snel gegaan en heb iemand nog niet zo bizar zien scheuren hier. bizar, maar ook noodzakelijk.

Aangekomen in een van de beste hospitals in Pune, ligt Daniel op de emergency. Nu begon het werk voor mij ook... Al die mafkezen van Indiërs vragen naar paspoortnummer, geboortedatum e.d. aan nota bene Daniel, die daar versuft ligt met een hersenschudding! ik moet ze helemaal overtuigen dat ik alle formulieren kan invullen. Uiteindelijk was alles oke en kon er een scan van de hersenen gemaakt worden. Wordt hij naar binnen gereden en zegt de gast: first pay, than proceed. Ik had helemaal geen cash op zak, alleen een pinpas. Blijk dat die het in eerste instantie niet doet. moet die gast helemaal aanwijzen hoe t apparaat werk. Uiteindelijk gelukt, en 40 euro kon het proces verder.

Uitslag was geen beschadigingen, allen veel rust benodigd. Ter observatie in het ziekenhuis opnemen. Dan komt de bureaucratie pas echt om de hoek kijken. Ben allemaal afdeling afgestruint voor krabbeltje hier, stempel daar, pasje dit, uitslag dat. T ergste was nog, dat de verkeerde naam in het systeem stond: David ipv Daniel. Moest ze er iedere keer weer op wijzen dat de naam verkeerd was, was de mensen absoluut niet begrepen, maar gewoon wel eenvoudig te wijzigen was.

Uiteindelijk is alles goed gekomen en kon hij rusten op de afdeling. Komt er nog een politieagent voorbij, waar Daniel een papier moet teken, geheel in marathi(lokale taal). t zal wel.
Hij is er 2 nachten blijven slapen, en is nu weet huis. hij heeft nog steeds wel hoofdpijn en weet nog niet alles van de afgelopen dagen. Na veel rust komt alles wel goed.

Al om al weer een ervaring rijker, hoewel het wel even knijpen was.

De rest van de dagen zijn weer goed verlopen. Stage vordert al aardig en het uiteindelijke model is nagenoeg afgerond, alleen nog een kleurtje is nodig. Just paint and sell, zoals de Indiër zegt. Nu nog wat meer aandacht voor het verslag en presentatie.



zaterdag 1 mei 2010

De doodnormale dag in india!!

Om 8uur gaat het wekkertje, dan staan de meeste hier wel op, maar ik 'Joost' Blijf altijd nog ff snoozen. Dan tegen half 9 kom ik eruit en dan beginnen de voorbereidingen voor de dag! Flesje gefilterd water aftappen hier.. (Op CGCE is geen water dat 'wij' drinken) en dan de deur uit. Ik ga iedere ochtend langs de bakker om 2 witte bolletjes te halen en daar staat iedere dag dezelfde Indier met een ochtend humeur. De man heeft nooit wisselgeld dus hij zegt bijna iedere dag. '4 roepies balance' oke see you tomorrow!

Dan fietsen langs de krotte wijk naar het werk.. Mensen zijn dan vaak bezig in de berm kleine brandjes te stichten, om het vuil te verbranden. Heuveltje op sochtends is altijd ff pittig maar dat doen we gewoon op de fiets, de indier stapt af en gaat lopen. Dan word je vaak nog uitgelachen ook omdat je een witte op een fiets bent!! Dat klopt niet want je bent toch rijk???

In de straat van CGCE een high vive met een paart straat kinderen. Nee, tis geen fancy industrie gebied En zet mijn fietsje voor de deur.

Dan kruip ik achter mijn bureau op CGCE en begint de dag.Om half 11 ongeveer komt de Chai door. Zoete thee met melk! Tot 1uur half 2 lekker aan het werk. Sfeer is relaxed leuke collegas en frank is er vaak niet. Om half 2 komt de lunch guy. Die zet wat stale broodtrommels neer met wat gevangenis voer erin en dat smaak af en toe best goed maar zeker niet iedere dag.

Nadat we de lunch op hebben gaan we naar de pineapple juice kar. 3 broeders die in een uitgebouwde riksjaw pineaplle juice verkopen. We gaan met zijn 4e Anand indier sander ik en Daniel N! En als de eerste op is Zegt ‘Gupta’ 4 more? Uiteraard!

Dan nog tot +- 6 uur werken! Altijd leuk om af en toe een praatje te maken met de indiers. Leuk om de cultuurverschillen te bespreken! Je geeft je ouders niet een deel van je loon?? En waarom neem je steeds die rol papier mee naar de plee??

Tis hier nu echt heet! Je bureaustoel is nat van het zweet! 42 graden. En je fles water daar komt de warme damp vanaf.

Smiddags komt de lunchguy om geld vragen. Die komt aan op zijn paarse scooter.. Haaai en staat in eens naast je met zijn hand op en zegt; MoneyMoney! We moeten altijd lachen als we die vent zien.

Wanneer de dag erop zit lekker naar huis onderweg nog ff langs de fruitboer! Lekkere mangos of meloenen. Die weegt ze dan op zoon ouderwetste weegschaal met van die balans gewichtjes…. En als ie omhoogkomt zegt ie… Ooooooh 40 roepies only :D. Schweet!! Nog zoon mooie vent! Soms gaan we zwemmen, voetballen met de Kids, fitnessen. Zwemmen is altijd heel vaag er staan zo 10 man om je heen.

Hierna ff thuis chillen en rond 8 uur is het van; waar zullen we vandaag eens uit eten gaan of bestellen we weer eens Pizza tegen 10uur zijn we weer terug en chillen we nog wat in het huis. Filmpje kijken skypen, ijsje bestellen… chille op het balkon. Met zijn vijve in huis.. was/is erg gezellig! Theo is helaas terug naar NL nu.

Savonds ff douchen nog steeds koud omdat het gewoon lekkerder is…. Ventilator op zijn hoogst en muggelampje aan, anders doe je geen oog dicht, Good night!